مجله اینترنتی کالای دیجیتال

داریا باند ۲ نسبت به مدل ناموفق سال گذشته، پیشرفت‌های بسیاری داشته است؛ اما آیا این بهبودها برای جلب اعتماد کاربران ایرانی کافی هستند؟

سال گذشته، نخستین گوشی داریا درست در اوج نگرانی‌های بومی‌سازی وارد بازار شد؛ محصولی که با هیاهوی تبلیغاتی زیادی همراه بود و به‌دلیل عملکرد ضعیفش نه‌تنها در برابر رقبایی همچون گلکسی A34 حرف زیادی برای گفتن نداشت، بلکه تردید کاربران نسبت به گوشی‌های ایرانی را هم پررنگ‌تر کرد.

در ویدیوی پرسش و پاسخی که سال گذشته با کاربران داشتیم، همان‌طور که می‌شد حدس زد، تقریباً بیشتر افراد شرکت‌کننده، گوشی ایرانی نداشتند و عده‌ی ناچیزی حاضر به خرید آن بودند؛ دلیل‌شان هم روشن بود: بی‌اعتمادی. شاید مسأله‌ی بی‌اعتمادی درکنار کیفیت ساخت و عملکرد، مهم‌ترین نکته‌ای باشد که تولیدکنندگان داخلی باید بدان توجه کنند. بدیهی است که اعتماد یک‌شبه به‌وجود نمی‌آید و محصول تولید شده، باید از جنبه‌های مختلف قابل اتکا باشد.

پس‌از تمام حواشی پیرامون نسل اول گوشی داریا، چندی پیش نسل جدید آن با نام «داریا باند ۲»، برخلاف مدل سال گذشته در سکوت کامل خبری معرفی شد؛ با این ادعا که قرار است «تجربه‌‌ای فراتر از انتظار» ارائه دهد؛ داریا امسال حتی برای گریز از نگرانی‌های بومی‌سازی، در قسمت سؤالات متداول وب‌سایتش، داریا باند ۲ را گوشی «طراحی‌شده در ایران و تولید‌شده توسط شرکت‌های OEM» توصیف می‌کند.

برای راستی‌آزمایی ادعاهای داریا تصمیم گرفتیم تا باند ۲ را خریداری کنیم. باند ۲ در نخستین روزهای عرضه، فقط در فروشگاه‌ داریا، با قیمت ۲۷ میلیون تومان در دسترس بود و با چنین قیمتی رقیبی برای پوکو X7 پرو به‌حساب می‌آمد؛ اما اکنون در سایر فروشگاه‌ها با قیمت حدود ۲۳ میلیون تومان به‌فروش می‌رسد؛ بنابراین می‌توان آن را رقیبی برای پوکو ایکس ۶ پرو، بهترین میان‌رده‌ی اقتصادی سال گذشته به‌حساب آورد.

طراحی داریا باند ۲: یک قدم رو به‌جلو

طراحی داریا باند ۲ به‌قدری متفاوت از گذشته است که در نگاه اول برایم عجیب بود که با گوشی ایرانی طرف هستم. این گوشی در بخش طراحی دو جایزه‌‌ی Gold Winner از London Design Awards و Winner از MUSE Design Awards را هم دریافت کرده؛ اما واقعیت این است که چنین جوایزی صرفاً به بهتر دیده‌شدن برندهای نوظهور کمک می‌کنند و شاید نتوان لزوما آن‌ها را به‌عنوان یک وزنه‌ی امتیازی سنگین به‌حساب آورد.

برخلاف نسل گذشته‌ و حداقل در زمینه‌ی طراحی، نشانه‌هایی از خلاقیت در داریا باند ۲ دیده می‌شود؛ البته با الهام‌گرفتن از سایر برندها؛ برای مثال، ماژول دوربین طراحی گوشی‌های پیکسل را تداعی می‌کند؛ شیشه‌ی شفاف به‌کاررفته در پنل پشتی و بافت خاص زیر آن هم کم‌وبیش حس‌وحال گوشی‌های ناتینگ را انتقال می‌دهد. خوشبختانه از عبارت‌ها و لوگوهای متعدد در پشت دستگاه هم خبری نیست، صرفا لوگوی داریا را در گوشه‌ی پنل پشتی می‌بینیم.

داریا باند ۲ مثل بسیاری از گوشی‌های جدید، فریم و نمایشگر تخت دارد و برای رقابت با میان‌رده‌هایی همچون گلکسی A55 از پنل شیشه‌ای موسوم‌به Schott Xenastion Alpha استفاده می‌کند که روی لایه‌ای با الگوی نقطه‌دار قرار گرفته؛ Xensation نوعی شیشه‌ی لیتیوم آلومینوسیلیکات (LAS) است که با استفاده از فرآیند تبادل یونی به‌صورت شیمیایی تقویت شده؛ در این فرآیند، یون‌های کوچک‌تر سطح شیشه با یون‌های بزرگ‌تر جایگزین می‌شوند و استحکام و انعطاف‌پذیری بیشتری را به‌ارمغان می‌آورند.

بدنه‌ی شیشه‌ای داریا باند ۲ روی فریم فلزی مات و باکیفیتی سوار شده؛ اسمبل دستگاه با دقت بالایی انجام شده و حس‌وحال میان‌رده‌های نسبتا پریمیوم را انتقال می‌دهد و به‌نظر من همین حس‌وحال خوشایند، مهم‌ترین دستاورد داریا در نسل دوم باند است. از جذابیت‌های دیگر طراحی گوشی می‌توان به دکمه‌ی اکشن نارنجی اشاره کرد که درباره‌ی کاربری‌اش جلوتر صحبت می‌کنیم، کنار همین دکمه، لوگوی حک‌شده‌ی D A R I A را نیز مشاهده می‌کنیم.

بسته‌بندی باند ۲ نیز در نوع خود جالب است. روی جعبه‌ی گوشی، پوششی مشابه‌با بدنه‌ی گوشی و با همان طرح خودنمایی می‌کند که نوآورانه و جالب به‌نظر می‌رسد.

در نمای جلویی دستگاه، نمایشگر ۶٫۶۷ اینچی باند ۲ را مشاهده می‌کنیم که برخلاف نسل گذشته لبه‌های خمیده ندارد و اطرافش را حاشیه‌های نسبتا باریک و یکنواختی احاطه کرده است؛ داریا ادعا می‌کند که نمایشگر باند ۲ با پوششی از جنس Gorilla Glass 5 محافظت می‌شوند.

وزن ۲۱۰ گرمی گوشی نسبتاً زیاد است و با هیچ‌ مترومعیاری سبک به‌حساب نمی‌آید. برای مقایسه، بد نیست اشاره کنم که وزن پوکو ایکس ۶ پرو به ۱۹۰ گرم می‌رسد؛ البته ابعاد جمع‌وجور باند ۲ باعث می‌شود هنگام در دست‌گرفتنش احساس خوبی داشته باشید. داریا در جعبه‌ی گوشی یک قاب و گلس نیز ارائه می‌دهد که در نوع خودش نکته‌ی بسیار مثبتی است؛ چراکه بعید می‌دانم به‌راحتی بتوان قاب و گلس اختصاصی گوشی را در بازار پیدا کرد.

داریا باند ۲ در دو رنگ سفید و مشکی به‌فروش می‌رسد و ما رنگ سفید آن را خریداری کردیم. پنل تاحدودی اثرات لکه و چربی را به‌خود جذب می‌کند؛ اما سفیدبودن پنل مانع از آن می‌شد که اثرات چربی دیده شوند و توی ذوق بزنند. جدیدترین گوشی داریا گواهی IP64 را نیز دریافت کرده؛ بنابراین در برابر گردوغبار و پاشش آب با فشار کم مقاوم است.

نمایشگر داریا باند ۲؛ نسبتا روشن اما محدود

برخلاف تغییرات قابل‌ملاحظه‌ی داریا باند ۲ در بخش طراحی، نمایشگر گوشی تغییرات زیادی را تجربه نمی‌کند؛ نمایشگر ۶٫۶۷ اینچی OLED با وضوح ۱۲۲۰ × ۲۷۱۲ پیکسل که متاسفانه استانداردهای +HDR10 یا HDR10 را هم به‌همراه ندارد. بیشترین نرخ نوسازی نمایشگر ۱۲۰ هرتز است و در بخش تنظیمات نمایشگر، یک گزینه‌ی تطبیقی (Adaptive) هم در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. ضمن اینکه اگر به‌هردلیلی با نرخ نوسازی تطبیقی راحت نباشید، می‌توانید بین گزینه‌های ۶۰ و ۹۰ هرتز هم انتخاب کنید. در حالت تطبیقی، نرخ نوسازی براساس محتوای نمایشگر از بین چند نرخ ثابت انتخاب می‌شود.

داریا باند ۲ از عمق رنگ ۱۰ بیتی پشتیبانی می‌کند و می‌تواند ۱٫۰۷ میلیارد رنگ را به‌نمایش بگذارد؛ اما برخلاف میان‌رده‌های هم‌قیمت همچون پوکو ایکس ۶ پرو، فقط یک پروفایل رنگی (همان حالت پیش‌فرض) دارد که برای دستگاهی در تکاپوی پیشرفت و رقابت در بازه‌ی قیمتی بیش‌از ۲۰ میلیون تومان ضعف بزرگی به‌حساب می‌آید. نمایشگر فضای رنگی sRGB را با دقت بالایی به‌طور کامل پوشش می‌دهد؛ اما رنگ‌ها تمایل زیادی به سردی دارند. ضمن اینکه فضای رنگی وسیع‌تر DCI-P3 نیز پشتیبانی نمی‌شود.

نمایشگر داریا باند ۲ از نظر روشنایی نیز انتظاراتمان را برآورده نمی‌کند و برخی از ادعاهای سازنده درمورد میزان روشنایی نمایشگر به واقعیت بدل نمی‌شود. داریا می‌گوید روشنایی نمایشگر در حالت دستی به ۶۸۰ نیت می‌رسد؛ ما در آزمایش‌های زومیت به عدد ۵۷۰ نیت دست یافتیم که اختلاف چندانی با روشنایی میان‌رده‌هایی همچون پوکو X6 پرو و ناتینگ‌فون 2 ندارد. داریا بیشینه‌ی روشنایی نمایشگر در حالت خودکار را ۱۸۰۰ نیت عنوان می‌کند؛ اما ما حداکثر روشنایی را زیر نور مستقیم خورشید چیزی حدود ۱۵۰۰ نیت به‌دست آوردیم.

ادعای داریا در زمینه‌ی پیشتیبانی از استانداردهای HDR با نتایج تست‌های ما تطابقی نداشت؛ چراکه نمایشگر قادر به تشخیص محتوای HDR نبود و طبعا نتوانستیم روشنایی ۲۴۰۰نیتی وعده داده‌شده توسط شرکت سازنده را اندازه‌گیری کنیم.

مجموعه‌ی اسپیکرهای استریو باند ۲ به‌صورت متداول پیاده‌سازی شده‌اند. شیار اصلی اسپیکر در بخش پایین فریم قرار دارد و اسپیکر مکالمه نیز، نقش اسپیکر ثانویه را بازی می‌کند. مجموعه‌ی اسپیکرها در حجم صدای پایین توانایی مناسبی در پوشش فرکانس‌ها دارند و صدای نسبتاً متوازنی ارائه می‌دهند؛ اما با افزایش حجم صدا، بالانس فرکانس‌های پایین و بالا دچار اختلال می‌شود و تفکیک درستی بین آن‌ها وجود ندارد.

نرم‌افزار باند ۲؛ نزدیک به اندروید خالص و نسبتا قابل اتکا

نرم‌افزار داریا شباهت زیادی به اندروید خالص دارد. شرکت سازنده، پوسته‌ی اختصاصی گوشی باند ۲ با نام DariaOS را «سیستم‌عامل اختصاصی باند» می‌نامد که موفق شده با دریافت گواهینامه‌ی MADA، تمام سرویس‌های موبایل گوگل (GMS) را به کاربرانش ارائه دهد.

بیش‌از یک سال پس‌از عرضه‌ی اولین نسل گوشی باند، هنوز برای ما عجیب است که چرا آن گوشی با نسخه‌ی چهارم سیستم‌عامل داریا وارد بازار شد! در هر صورت، سیستم‌عامل DariaOS 5.0 در گوشی باند ۲، پوسته‌ای بر پایه‌ی اندروید ۱۴ محسوب می‌شود که شباهت زیادی به اندروید خالص دارد؛ اما درست مانند رابط‌کاربری برخی از شرکت‌های چینی، مجموعه‌ای از اپ‌های پیش‌فرض بلااستفاده هم دارد که متاسفانه حذف‌کردن آن‌ها ممکن نیست.

مهم‌ترین و شاید کاربردی‌ترین نرم‌افزاری که در لیست اپ‌های پیش‌فرض داریا دیده می‌شود، AYS نام دارد که تنظیمات مربوط به ظاهر گوشی و ابزارهای دسترسی را در اختیار قرار می‌دهد؛‌ برای مثال، در بخش Icon Shape می‌توانید حالت آیکون‌ اپلیکیشن‌ها و در قسمت Icon Pack انیمیشن‌هایی مثل بلوتوث، وای‌فای و شارژ را تغییر دهید. نحوه‌ی تغییر چیدمان آیکون برنامه‌ها در صفحه‌ی اصلی قابلیت متداول دیگری است که به‌شما امکان می‌دهد بین چندین حالت مختلف از ۲×۲ تا ۶×۱۰ انتخاب کنید؛ اما امکان تغییر چیدمان پوشه‌ها وجود ندارد.

اپ AYS صرفاً دسترسی به ابزارهای مربوط به ظاهر گوشی و ابزارهای دسترسی را راحت‌تر می‌کند؛ اما با انتخاب هرکدام از گزینه‌ها، به صفحه‌ی مربوط به آن‌ها در بخش تنظیمات هدایت می‌شوید. درواقع، این برنامه تنها نقش میانبر را برای دسترسی سریع‌تر به برخی از تنظیمات بازی می‌کند تا دسترسی به آن‌ها راحت‌تر باشد. از آنجا که تنظیمات سیستم نیز تاحدی گیج‌کننده هستند، بهتر بود گزینه‌هایی را در اینجا می‌دیدیم که پیداکردن آن‌ها در تنظیمات گوشی دشوار است؛ مثل شخصی‌سازی دکمه‌ی اکشن.

متاسفانه تنظیمات شخصی‌سازی دکمه‌ی اکشن به‌راحتی قابل پیداکردن نیست و صرفاً از طریق گزینه‌ی جستجوی تنظیمات می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد. این دکمه که در بخش تنظیمات با عنوان Short press action قرار دارد، به‌طور پیش‌فرض Assistant را باز می‌کند؛ اما می‌توان تنظیمات آن را طوری شخصی‌سازی کرد که برای باز و بسته‌کردن منوی اصلی، مشاهده‌ی اپ‌های اخیر، اجرای دوربین و موارد دیگر نیز به‌کار بیاید.

یکی از سرویس‌های موجود روی گوشی، Daria Entertainer نام دارد که مجموعه‌ای از پیشنهادات ویژه در حوزه‌ی سرگرمی را به دارندگان گوشی‌های داریا ارائه می‌دهد؛ اما در کمال تعجب برای گوشی هوشمندی که عنوان «طراحی‌شده در ایران» را یدک می‌کشد، کشور ایران در لیست کشورهای پشتیبانی‌شده دیده نمی‌شود؛ به‌طوری‌که برای دیدن امکانات برنامه، موقعیت جغرافیایی‌مان را روی کشور امارات قرار دادیم!

Daria Offers سرویس دیگری است که امکان خرید بازی‌ها و سایر آیتم‌های دیجیتال را با تخفیف‌های ویژه فراهم می‌آورد؛ هرچند فرآیند خرید مستقیماً از طریق این اپ انجام نمی‌شود و با انتخاب گزینه‌ی خرید، کاربر به برنامه‌ی Daria Wallet هدایت می‌شود.

داریا می‌گوید کاربران می‌توانند از طریق والت، با مشارکت در اکوسیستم داریا درآمدزایی کنند؛ بااین‌حال، نحوه‌ی دقیق مشارکت و مدل درآمدزایی آن چندان شفاف نیست و به اطلاعات بیشتری نیاز است. اپ Daria Support نیز که در نسخه‌ی سال گذشته Daria Reporter نام داشت، همچنان در لیست برنامه‌ها قرار دارد و طبق ادعای داریا، می‌توان از طریق آن به‌طور مستقیم با پشتیبانی داریا ارتباط داشت.

داریا ادعا می‌کند که باند ۲ با اندروید ۱۴ عرضه می‌شود و تا اندروید ۱۶ به‌روزرسانی خواهد شد. با این حال، مدت دقیق پشتیبانی سیستم‌عامل این دستگاه همچنان مشخص نیست؛ چراکه در برخی منابع از ۲ سال و در برخی دیگر از ۳ سال به‌روزرسانی صحبت شده است. آنچه قطعی به نظر می‌رسد، ارائه‌ی پشتیبانی امنیتی به‌مدت ۵ سال برای باند ۲ است.

در مجموع، خوشبختانه 5.0 DariaOS برخلاف آنچه با داریا باند ۱ تجربه کردیم، از مشکلات گاه‌وبیگاه همچون لگ‌های متعدد یا باگ‌های ناخوشایند رنج نمی‌برد. ما در طول بررسی گوشی، تنها یک‌بار شاهد هنگ‌کردن گوشی و ری‌استارت ناگهانی‌‌اش بودیم.

شاید مهم‌ترین نقطه‌ضعف رابط کاربری داریا در کاربری روزمره، کند بودن عملکرد آن در بخش دوربین باشد که باعث می‌شود عکاسی با گوشی، از حالت Shoot and Point که از گوشی‌های هوشمند انتظار داریم فاصله بگیرد؛ البته که این مشکل را می‌توانیم تا حدی معطوف به تراشه هم بدانیم.